Ruelle, Carolus (1922). Aristotelis Quae Feruntur Problemata Physica.
Run Info
Accuracy
Editing Progress
1
PRAEΕAΤΙΟ
I.
DE
OΙIUs8
Omnium
codicum
praestantissimus
et
vetustissimus
est
Pa-
risinus
2036
(olim
Medic.
Reg.
3083),
membranaceus
saec.
X
continens
problemata
(fol.
1-178b)
et
pauca
de
Anonymi
li-
bello
περὶ
ὑψους.
Descripserunt
codicem
qui
olim
in
bibliotheca
cardinalis
Ridolfi
Florentiae
servatus
inde
ad
Petrum
Strozzium
postque
eius
mortem
in
bibliothecam
Catharinae
Medicaeae
per-
venerat,
Lό
resque
(Νotiaes
et
Etrαis
VII
2
p.
101-172),
mpont
(lnentaire
sommr
I
p.
182),
Jahn
(Διονυσίου
ἢ
ογγίνο
περὶ
ὕψουνς,
praef.
p.
VII;
edit.
quarta
Lips.
1910).
Post
Bekkerum
denuo
relegerunt
codicem
Bussemaker
Ruello
noellinger,
quo
factum
est,
ut
lectiones
praeteritae
vel
falso
relatae
in
icem
protaherentur,
quarum
ectionum
nonnullas
iura
loge.
lsnnt
anutem
in
hoc
codice
problemata
omnia
sub
titulo
Ἀριστοτέλους
φυσικὰ
προβλήματα
κατʼ
εἶδος
συναγωγῆς
singularumque
sectionum
suos
quoque
titulos
legimus
ita
ta-
men,
ut
870
b
6
falso
notetur
capnt
λθ
et
capita
30
et
31
pri-
mae
sectionis
in
unum
caput
coniungantur.
Lacuna
laborat
co-
dor
inde
a
verbis
διὸ
καὶ
952
b
26
nsque
ad
957
a
27
nbi
tete
rursus
incipit
a
verbo
διάνοιαν.
aec
eadem
lacuna
-
paret
in
codice
Marciano
N
(cf.
infra
p.
VII),
cui
tamen
manu
recentiore
verba
ὅσα
953
a
9
usque
ad
καθεύδειν
957
a
35
alio
loco
addita
sunt.
Codex
Parisinus
satis
accurate
scriptus
et
faelis
leet
has
proprietates
praebet.
Prosodiae
accentuum
ap-
ris
al
ast
ides;
saepissime
conmnduntur
αὐτῆς
et
αὑτῆς
(888
b
12),
αὐτοῖς
et
αὑτοῖς
(900
b
2),
αὐτὸν
et
αὑτὸν
(915
h
9),
ταῦτα
aet
ταὐτά
(946
b
14),
886
b
17
legimus
ἡ
(pro
ἢ)
ἀλλοιοῦν
τί
(pro
τι)
τῶν
ἐν
(pro
ἐν)
ἡμ͂ν,
scribuntur
ἀλοαίνουσα
885
b
27,
εὑρε͂ς
2
b
25
et
27,
ἁραιόν
927
b
34
alia.
Saepius
eonundun-
tur
οὔτε
et
οὐδὲ
(e.
gr.
9β7
a
),
μήτε
et
μηδὲ
(952
b
22),
ν
in
fne
vsarborum
non
frma
est
(πλείω
pro
πλοίων
923
b
27,
ἔμπρ-
οσθε
896
b
29),
praepositio
cum
verbis
coniungitur
velut
ἐξε-
ναντίας
84
b
31
a.,
εἶστοῦπισθεν
888
a
20.
ab
altera
parte
dis-
tncte
igis
sriptum
μὴ
κ
ἔτι
867
a
35.
ota
adseribir
nonaquam
(κρατῇ
959
b
29),
promiscue
adhibentur
tales
fr-
mae
ut
γλῶττα
(963
b
33)
et
θαλάσσης
(931
b
23,
932
a
11
al.),
ὑγείαν
(888
a
29)
et
ὑγιείας
(956
a
28),
ita
ut
legas
quoque
ἀνδ-
ρίαν
(923
a
11,
947
b
11),
οἰκεῖαι
pro
οἰκίαι
(899
S
18).
Saepis-
sie
oecnrrnt
menda
ex
itaeismo
qui
vocatur
orla.
f.
e.
gr.
εὔλοιι
pro
ἔλτι
(β76b
1),
συγγενῆ
καὶ
pro
συγγενικαί
(878
b
2),
ἄργηλος
pmo
ἄργιλος
(890
a
2),
κινῆτα
pro
κινεῖται
(944
a
29),
ἡδεία
(sic)
pro
ἰδίᾳ
(949
a
34),
μιγνύουσιν
pr0
μὴ
γνοῦσιν
(951
b
20),
χρέα
pro
χροιά
(967
b
12).
Scripturae
continuae
vestigia
invenies
912
a
31,
ubi
δέχοντος
corr.
in
δʼ
ἔχοντες,
913
a
22
οὐδὲ
ἄν
τι
pro
οὐδʼ
ἐάν
τι.
Qua-
dratarum
litterarum
reliquiae
elucere
videntur
e
tsalibus
errori-