Ruelle, Carolus (1922). Aristotelis Quae Feruntur Problemata Physica.

Run Info

Accuracy

Editing Progress

1 PRAEΕAΤΙΟ I. DE OΙIUs8 Omnium codicum praestantissimus et vetustissimus est Pa- risinus 2036 (olim Medic. Reg. 3083), membranaceus saec. X continens problemata (fol. 1-178b) et pauca de Anonymi li- bello περὶ ὑψους. Descripserunt codicem qui olim in bibliotheca cardinalis Ridolfi Florentiae servatus inde ad Petrum Strozzium postque eius mortem in bibliothecam Catharinae Medicaeae per- venerat, Lό resque (Νotiaes et Etrαis VII 2 p. 101-172), mpont (lnentaire sommr I p. 182), Jahn (Διονυσίου ογγίνο περὶ ὕψουνς, praef. p. VII; edit. quarta Lips. 1910). Post Bekkerum denuo relegerunt codicem Bussemaker Ruello noellinger, quo factum est, ut lectiones praeteritae vel falso relatae in icem protaherentur, quarum ectionum nonnullas iura loge. lsnnt anutem in hoc codice problemata omnia sub titulo Ἀριστοτέλους φυσικὰ προβλήματα κατʼ εἶδος συναγωγῆς singularumque sectionum suos quoque titulos legimus ita ta- men, ut 870 b 6 falso notetur capnt λθ et capita 30 et 31 pri- mae sectionis in unum caput coniungantur. Lacuna laborat co- dor inde a verbis διὸ καὶ 952 b 26 nsque ad 957 a 27 nbi tete rursus incipit a verbo διάνοιαν. aec eadem lacuna - paret in codice Marciano N (cf. infra p. VII), cui tamen manu recentiore verba ὅσα 953 a 9 usque ad καθεύδειν 957 a 35 alio loco addita sunt. Codex Parisinus satis accurate scriptus et faelis leet has proprietates praebet. Prosodiae accentuum ap- ris al ast ides; saepissime conmnduntur αὐτῆς et αὑτῆς (888 b 12), αὐτοῖς et αὑτοῖς (900 b 2), αὐτὸν et αὑτὸν (915 h 9), ταῦτα aet ταὐτά (946 b 14), 886 b 17 legimus (pro ἢ) ἀλλοιοῦν τί (pro τι) τῶν ἐν (pro ἐν) ἡμ͂ν, scribuntur ἀλοαίνουσα 885 b 27, εὑρε͂ς 2 b 25 et 27, ἁραιόν 927 b 34 alia. Saepius eonundun- tur οὔτε et οὐδὲ (e. gr. 9β7 a ), μήτε et μηδὲ (952 b 22), ν in fne vsarborum non frma est (πλείω pro πλοίων 923 b 27, ἔμπρ- οσθε 896 b 29), praepositio cum verbis coniungitur velut ἐξε- ναντίας 84 b 31 a., εἶστοῦπισθεν 888 a 20. ab altera parte dis- tncte igis sriptum μὴ κ ἔτι 867 a 35. ota adseribir nonaquam (κρατῇ 959 b 29), promiscue adhibentur tales fr- mae ut γλῶττα (963 b 33) et θαλάσσης (931 b 23, 932 a 11 al.), ὑγείαν (888 a 29) et ὑγιείας (956 a 28), ita ut legas quoque ἀνδ- ρίαν (923 a 11, 947 b 11), οἰκεῖαι pro οἰκίαι (899 S 18). Saepis- sie oecnrrnt menda ex itaeismo qui vocatur orla. f. e. gr. εὔλοιι pro ἔλτι (β76b 1), συγγενῆ καὶ pro συγγενικαί (878 b 2), ἄργηλος pmo ἄργιλος (890 a 2), κινῆτα pro κινεῖται (944 a 29), ἡδεία (sic) pro ἰδίᾳ (949 a 34), μιγνύουσιν pr0 μὴ γνοῦσιν (951 b 20), χρέα pro χροιά (967 b 12). Scripturae continuae vestigia invenies 912 a 31, ubi δέχοντος corr. in δʼ ἔχοντες, 913 a 22 οὐδὲ ἄν τι pro οὐδʼ ἐάν τι. Qua- dratarum litterarum reliquiae elucere videntur e tsalibus errori-